مروری بر بسته‌بندی‌های غذایی ضدمیکروب با رهایش کنترل شده

برای کنترل رشد میکروب‌ها در مواد غذایی و افزایش عمر نگه‌داری و امنیت غذا، عوامل ضدمیکروب متفاوت با فرمول‌بندی اولیه ماده غذایی آمیخته می‌شود یا با روش‌های مختلف مثل افشاندن روی سطح غذا قرار می‌گیرند. افزودن مستقیم عامل ضدمیکروب به ماده غذایی در جایی مفید است که خطر رشد میکروب‌ها هم روی سطح و هم داخل ماده غذایی وجود دارد. اما، هنگامی که علت اصلی تخریب، رشد میکروب‌ها در سطح ماده غذایی است، استفاده از این روش نیازمند افزودن مقادیر زیادی افزودنی شیمیایی به ماده غذایی است. بنابراین، روش سنتی یادشده با در نظر گرفتن حداقل مقدار مجاز  افزودنی‌های شیمیایی برای بهبود سلامتی غذا مناسب نیست. رویکرد جدید غلبه بر این محدودیت‌ها استفاده از فیلم‌های پلیمری بسته‌بندی حاوی ماده فعال ضدمیکروب است. بسته‌بندی ضدمیکروب بر مبنای رهایش تدریجی عامل ضدمیکروب موجود در پلیمر بسته‌بندی به سطح ماده غذایی استوار است. آزادسازی ماده ضدمیکروب باید با سرعت مناسب و معین انجام گیرد تا در طول دوره ذخیره‌سازی غلظت لازم را برای مقابله با ریزسازواره‌های مخرب در اختیار سطح ماده غذایی قرار دهد. در این مقاله، انواع بسته‌بندی‌های غذایی با خاصیت رهایش کنترل شده عامل ضدمیکروب، فیلم‌های پلیمری استفاده شده و مدل‌های ریاضی ارائه شده برای کنترل مقدار رهایش بررسی می‌شوند.